Ezber vs Öğrenme Karşılaştırması

Öncelikle ezber ve öğrenmenin farkını araştırmamız gerek. Bir örnek üzerinden anlatalım.

“Ezberlemekle öğrenmek farklıdır. Öğrenmek daha iyidir. Çünkü kalıcıdır.”

Bu cümle öğrenmeye dair bu yargıyı “ezbere dayalı şekilde” hafızaya sokmaya çalışıyor. Nedensellik bağı kurmuyor ve sistemin nasıl işlediğini anlatmıyor.

Ezberlemekle öğrenmek farklıdır. Öğrenmek daha iyidir. Çünkü kalıcıdır.
Çünkü ezberlemek, bağlantısız kavramları oldukları şekilde, bağlantısızca zihne yalnızca şekil olarak sokarken; öğrenmek, değişkenler arasında bağlantı kurarak yalnız şeklen değil içerik itibariyle de zihne işler. Beynimiz de bağlantıların kuvveti ölçüsünde hafızasını güçlü tutar. Ezberlenen bir bilgiyi unutmak veya karıştırmak çok daha olasıdır.

Bu cümleler bütünü ise aynı yargıyı, mantığını anlatarak öğretiyor. Değişkenlerin birbiriyle bağlantısını açıklayarak zihnin kavramasını sağlıyor.

Bağlantı – Rastgelelik Örneği: Sayılar

Rastgele sayıları hafızada tutmak, bağlantılı sayıları hafızada tutmaktan çok daha zordur. Örneğin, 18242 sayısını hafızanızda tutmak için 1-8-2-4-2 rakamlarını tek tek tekrar ederseniz, kısa bir sürede bunu unutmanız çok olasıdır. Ancak, bu sayıyı 18-242 olarak ayırıp, 18’i Çankırı’nın plakası, 242’yi Antalya’nın telefon kodu olarak hatırlamaya çalışırsanız, muhtemelen daha uzun süre bu diziyi hatırlayacaksınız. Gel gelelim, ikinci de öğrenme değildir. Bu da kodlama yaparak, bağlantı kurarak ezberlemedir. Salt ezberden daha tercih edilebilir olsa da, o sayıların orda bulunma sebeplerini ve nerden geldiğini öğrenerek zihninize kazıyacağınız öğrenmeden daha kısa süreli olacağı kesindir.

Bağlantı – Rastgelelik Örneği: İngilizce Grammar Konusu

Şimdi gelelim, İngilizce dilbilgisi konuları üzerinden gerçek bir öğrenme-ezber örneğine.
Belki aşinasınızdır, geniş zaman (Present Simple Tense)’da, I/You/We/They zamirlerinden sonra yüklem yalın halde kullanılır, He/She/It zamirlerinden sonra ise -s takısı alır. Ancak gel gelelim, olumsuz ve soru cümlelerinde almaz, yine yalın halde kalır.

Olumsuz cümlelerde -s takısı kullanılmaz. Bu yeni bir kural veya ilk kuralımıza istisnadır.

şeklinde açıklarsak yalnız bir kurala dayandırılıp, ötesinin öğretilebileceği bir bütünü ıskalar ve tüm bilgilerin birbirine girmesine sebep olabiliriz. Ancak,

-s takısı her zaman eklenir. Olumsuz ve soru cümlelerinde de eklenen yardımcı fiil olan do'ya -s eklenmiş ve does olmuştur. Bu yüzden, bu yegane kuralımızı zaten uyguladık, aynısını ikinci defa uygulamamıza gerek yok.

şeklinde anlatırsak, kurala dayalı bir bütün oluşturmuş; yalnız sonraki kısmı öğretmiş olmaz, ilk kısmı da zihinde pekiştirmiş oluruz.